Praca zdalna

Informacje ogólne

Każda lekcja trwa 45 minut i składa się z części podstawowej, dydaktycznej, trwającej 30 minut i części na ewentualne konsultacje z nauczycielem trwające 15 minut.
Pamiętaj, nieuruchomienie kamerki nie oznacza anonimowości.
Twoje zachowanie podczas lekcji zdalnej wpływa w znaczący sposób
na ocenę z zachowania.
Twoja aktywność na lekcji, dotycząca przedmiotu, może być oceniana.
Przygotuj się do lekcji tak, jakbyś szedł do szkoły. Potrzebny Ci będzie zeszyt, podręcznik, ćwiczenia oraz przybory piśmiennicze.
Swoje potrzeby załatw przed lekcjami lub w trakcie przerw: zjedz, skorzystaj
z toalety, wycisz telefon (nie stawiaj jedzenia ani napojów w pobliżu komputera).

W czasie spotkania ogranicz rozmowy z domownikami, nie wykonuj czynności, które mogą Cię rozpraszać. Skoncentruj się na zajęciach, by móc z nich w pełni skorzystać.
Punktualnie dołącz do spotkania. Szanuj swój czas, czas nauczyciela
i innych kolegów.
Nie obrażaj i nie pozwól, aby inni to robili. Takie zachowanie to HEJT, który narusza prywatność wszystkich. Jest to zachowanie karalne.
Podczas lekcji prowadzonej przez nauczyciela nie używaj innych aplikacji, gier, nie pisz w tym czasie na czacie i ponad wszystko, nieproszony, nie pisz po tablicy, jeśli ta jest w trakcie użytkowania.

Pamiętaj, że nagrywanie i upublicznianie wizerunku bez zgody innych jest przestępstwem.
Twoje zdjęcie profilowe nie może naruszać zasad ustawy o prawach autorskich oraz przepisów o ochronie wizerunku. Nie może nikogo obrażać, ośmieszać, wzbudzać niepokoju i innych negatywnych emocji.
Pamiętaj, wszystko co piszesz na czacie, co wysyłasz, nie zniknie.
Jeśli coś ci nie wychodzi, źle się czujesz, mimo Twoich starań jesteś niezauważony, niedoceniony zgłoś to nauczycielowi w czasie konsultacji lub swojemu wychowawcy.

Kształcenie na odległość w szkołach i placówkach

Przypomnijmy, że w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID- 19, zmieniliśmy przepisy, dzięki którym możliwe jest prowadzenie kształcenia na odległość w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania szkół i placówek oświatowych. Określiliśmy również zasady prowadzenia nauczania na odległość i stworzyliśmy możliwość oceniania i klasyfikowania uczniów.
W czasie ograniczenia funkcjonowania szkół i placówek oświatowych związanego z zagrożeniem epidemiologicznym nauka jest realizowana na odległość. Za jej organizację odpowiada dyrektor szkoły.

Bezpieczeństwo uczniów i ich możliwości psychofizyczne priorytetem.
Organizując kształcenie na odległość dyrektor musi pamiętać o uwzględnieniu zasady bezpiecznego korzystania przez uczniów z urządzeń umożliwiających komunikację elektroniczną. Oznacza to, że dobór narzędzi przy tej formie kształcenia powinien uwzględniać aktualne zalecenia medyczne odnośnie czasu korzystania z urządzeń (komputer, telewizor, telefon) i ich dostępności w domu, wiek i etap rozwoju uczniów, a także sytuację rodzinną uczniów.

Dyrektor musi również ustalić z nauczycielami tygodniowy zakres materiału dla poszczególnych klas, uwzględniając m.in.: równomierne obciążenie ucznia zajęciami w danym dniu, zróżnicowanie tych zajęć czy możliwości psychofizyczne ucznia. Dyrektor określa też formy kontaktu czy konsultacji nauczyciela z rodzicami i uczniami.

Rozmowy z dziećmi o koronawirusie

Ze względu na rozprzestrzeniające się fałszywe informacje na temat COVID-19 oraz związany z nimi poziom lęku, przedstawiam Państwu opracowanie Amerykańskiej Akademii Psychiatrii Dzieci i Młodzieży dotyczącej rozmowy z dziećmi i adolescentami o aktualnych wydarzeniach:

1. Ważne jest, by stworzyć dziecku wspierające środowisko, aby czuło się bezpiecznie zadając pytania. Niewskazane jest jednak poruszanie tego tematu, jeśli dziecko nie wykazuje gotowości.
2. Odpowiadaj szczerze na zadawane Ci przez dziecko pytania.
3. Używaj łatwych i przystępnych dla dziecka słów. Dostosuj formę komunikacji do wieku, umiejętności i poziomu rozwoju dziecka.
4. Korzystaj z wiarygodnych źródeł informacji (np. raporty WHO czy gov).

https://www.gov.pl/web/zdrowie/co-musisz-wiedziec-o-koronawirusie
https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019

5. Bądź przygotowany na to, by musieć wielokrotnie powtarzać informację lub wyjaśnienia. Wielokrotne pytanie o tą samą rzecz, może być formą poszukiwania przez dziecko wsparcia.
6. Razem z dzieckiem rozpoznajcie i nazwijcie uczucia, które mu towarzyszą. Pozwól dziecku odczuć, że jego pytania i zmartwienia są ważne i właściwe.
7. Pamiętaj, że dzieci podchodzą do każdej sytuacji bardzo osobiście. Mogą wykazywać oznaki zamartwiania się o krewnych, bliskich, przyjaciół i znajomych. Mogą bać się o własne bezpieczeństwo i bezpieczeństwo członków rodziny. Pytać o rodzinę lub znajomych mieszkających za granicą.
8. Wspieraj dziecko, ale nie dawaj obietnic bez pokrycia. Możesz zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu, ale nie możesz zagwarantować, że nikt w obrębie regionu nie zachoruje.
9. Uświadom dziecko, że osoby dotknięte koronawirusem otrzymują pomoc. To dobra okazja, by pokazać dzieciom, że gdy dzieje się coś przerażającego lub złego, zawsze można zwrócić się o pomoc i są ku temu odpowiednie służby.
10. Dzieci uczą się od najbliższych dorosłych: rodziców i nauczycieli. Będą obserwować Twoje zachowanie i reakcje na wiadomości dotyczące wirusa. Uczą się również poprzez słuchanie rozmów dorosłych, pamiętaj o tym.
11. Niewskazane jest nadmierne oglądanie przez dziecko telewizji i słuchanie wiadomości. Tego typu działania mogą wywoływać nadmierny lęk i napięcie.
12. Dzieci, które doświadczyły poważnej choroby lub straty mogą być wyjątkowo wrażliwe i wykazywać nadmierne reakcje na obrazy i raporty prezentowane w mediach dotyczące choroby i śmierci. Te dzieci wymagają dodatkowej uwagi i wsparcia z Waszej strony.
13. Szczególnej troski i monitorowania wymagają następujące objawy ze strony dziecka: zaburzenia snu, nadmierne zamartwianie się, lęki na temat śmierci i choroby. Bardzo nasilone mogą wymagać konsultacji psychologicznej.
14. Mimo, że osoby dorosłe mogą być stale zainteresowane codziennymi wydarzeniami, pamiętajmy, że większość dzieci chce być po prostu dziećmi. Mogą nie wykazywać zainteresowania sytuacją lub nie chcieć myśleć o tym co dzieje się w kraju lub za granicą. Będą woleli grać w gry, bawić się, czy czytać książki i warto im na to pozwolić z zachowaniem aktualnych wskazań prozdrowotnych i profilaktycznych.

Sytuacja zagrożenia zdrowia nie jest dla nikogo łatwa do zrozumienia i zaakceptowania. Nic więc dziwnego, że wiele dzieci może czuć się zagubionych, bądź wystraszonych. Jako dbający dorośli, możemy pomóc poprzez słuchanie oraz odpowiadanie w sposób wspierający, szczery i zrozumiały. Na szczęście często dzieci wykazują dużą odporność psychiczną na stratę czy chorobę, Ważne jest jednak, by tworzyć bezpieczne i otwarte środowisko, w  którym dzieci będą czuły się swobodnie zadając pytania. Możemy skutecznie pomóc dzieciom w radzeniu sobie w stresujących wydarzeniach i zminimalizować odczuwane napięcie.

Na podstawie:
Fassler, D. (2020). Talking with children about coronavirus (COVID19). American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. [dostępny www.aacap.org 13.03.2020].

 789 osób odwiedziło naszą stronę

Skip to content